Συνεντευξη της ΠΟΠΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
στο έντυπο ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ του Φεβρουαρίου 2018.
Περιήγηση: Κυρία Χατζηδάκη, αυτή τη φορά η συζήτηση μας θα ξεκινήσει με την πρόσφατη διοργάνωση για το νοσοκομείο ΜΕΤΑΞΑ, πείτε μας λίγα λόγια γι αυτό.
Π.Χ.
: Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία
που μου δίνετε να μιλήσω γι αυτό... Η
Προσφορά στον συνάνθρωπο είναι κομμάτι
από τη ζωή μου, και όταν μας έγινε η
πρόταση να κάνουμε μια συλλογή έργων
για το νοσοκομείο ΜΕΤΑΞΑ στον Πειραιά,
δεν μπορούσα να αρνηθώ... Έτσι, μαζί με
τον εικαστικό Σταύρο Τζώρτζο, τον Γλύπτη
Παναγιώτη Ανεζίρη, ζητήσαμε από φίλους
καλλιτέχνες να δημιουργήσουν απλά έργα
σε καμβά, μόνο με χρώμα, με πολύ θετική
ενέργεια και δύναμη , να τα χαρίσουμε
στο νοσοκομείο για να κοσμηθούν οι
τοίχοι των χώρων που περνούν τις ώρες
τους οι ασθενείς με Καρκίνο ! Η ανταπόκριση
των καλλιτεχνών ήταν άμεση και γι αυτό
είμαι πολύ χαρούμενη και περήφανη, που
δηλαδή οι καλλιτέχνες στις μέρες μας
προσφέρουν τα έργα τους για ένα τέτοιο
σκοπό. Οι ασθενείς έχουν ανάγκη το χρώμα
και την θετική διάθεση όταν περνάνε
τόσες ώρες στο νοσοκομείο και εμείς από
την πλευρά μας, προσπαθήσαμε να τους
δώσουμε λίγο από το είναι μας , σε ένδειξη
συμπαράστασης. Θεωρώ ότι κανείς δεν
μπορεί να μην αναγνωρίζει την δύναμη
της Προσφοράς γενικά.
Περιήγηση:
Πρόσφατα μαζί με τον γλύπτη Παναγιώτη
Ανεζίρη έχετε δημιουργήσει ένα νέο χώρο
Τέχνης , το BONENDIS ART CENTER, στο χωριό
καταγωγής σου, στις Μενετές Καρπάθου. Πώς αποφάσισες ένα τέτοιο βήμα??
Π.Χ.
: Η Τέχνη είναι πολύπλευρη και
πολυδιάστατη. Η αγορά έργων τέχνης
στην χώρα μας έχει μειωθεί πολύ, καθώς
το φιλότεχνο κοινό δεν έχει απόθεμα
χρημάτων για επενδύσεις. Οπότε η μόνη
διέξοδος της Τέχνης και αναγνώριση της
είναι ο Τουρισμός. Οι άνθρωποι δηλαδή
που έρχονται από το εξωτερικό, έχουν ένα απόθεμα και ζητούν να έργο Τέχνης
για δώρο, η για τον χώρο τους! Παράλληλα
η αγάπη μου για τον τόπο μου και η
προσπάθειά μας για αναβάθμιση και τόνωση
της ζωής στις Μενετές, συνέβαλλαν στην
απόφασή μας να κάνουμε εκεί και όχι
κάπου αλλού τον χώρο αυτό.
 |
Περιήγηση:
Πως αντιμετωπίζουν την γενικότερη κρίση
οι Δημιουργοί γενικά??
Π.Χ.
: Να σας πω, πιστεύω ότι χει πολλά
και διαφορετικά σκέλη αυτή η απάντηση,
είναι ένα μεγάλο θέμα. Κατ’ αρχήν ο
καλλιτέχνης δημιουργεί με βάση την
ψυχολογία του, άλλοι όταν είναι χαρούμενοι,
άλλοι όταν είναι ήρεμοι, πιθανόν άλλοι
όταν είναι στενοχωρημένοι, άλλοι έχουν
την δημιουργία σαν ψυχοθεραπεία , και
πιθανόν να υπάρχουν και άλλες κατηγορίες.
Σαφώς και δεν γίνονται πολλές πωλήσεις
όπως σας προείπα, αλλά η Τέχνη γενικά
δίνει στον Άνθρωπο μια διέξοδο,
ένα όνειρο, οι καλλιτέχνες ζουν προσωρινά
σε ένα δικό τους κόσμο, μοιάζει λίγο
με ναρκωτικό η Τέχνη, εθίζεσαι,
παθιάζεσαι...
Περιήγηση:
Είστε από τους καλλιτέχνες που έχω
συναντήσει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις.
Η συμμετοχή σας είναι για να κάνετε
γνωριμίες, για να αισθανθείτε σιγουριά
ή για να κάνετε πωλήσεις;
Θα
σας απογοητεύσω αλλά η απάντηση δεν είναι καμία από τις τρείς!! Και είναι πολύ απλή η απάντηση! Εκθέτω τα έργα μου
για να τα δείξω!! Το πιό σημαντικό για
τον καλλιτέχνη είναι η αναγνώριση, η
καλή κουβέντα, ένα “μου αρέσει”, ένα “μπράβο”! Και βέβαια θέλω και να βρουν τα έργα μου κάποιον που να
του αρέσει και να τα βάλει στο χώρο του,
και βέβαια μου αρέσει να γνωρίζω νέο κόσμο και ιδιαιτέρα άλλους καλλιτέχνες
και να βλέπω τα έργα τους, πράγμα που συμβαίνει στις ομαδικές εκθέσεις, αλλά η βασική ανάγκη μου είναι να δείχνω την
δουλειά μου και να αρέσει στον κόσμο!
Περιήγηση:
Τι θέματα προτιμάτε να ζωγραφίζετε;
Μου
αρέσουν πολύ τα τοπία, οι θαλασσογραφίες αλλά μου αρέσουν πολύ και τα θεματικά, δηλαδή να βγάλω ένα συναίσθημα στο έργο
μου! Για παράδειγμα έφτιαξα πριν από πολλά χρόνια για μια επετειακή εκδήλωση
του Δήμου Πειραιά, ένα πίνακα γιά την
καταστροφή της Σμύρνης. Το ονόμασα ‘Η
ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΚΑΙΓΕΤΑΙ” . Έφτιαξα το πρόσωπο
μιας γυναίκας που πάνω του διαγράφεται
ο πόνος και η πίκρα, και πίσω της σε δεύτερο πλάνο η Σμύρνη που καίγεται... Έτσι μου βγήκε , έτσι το έκανα... Πάντα λειτουργώ με την εκάστοτε διάθεσή μου...
Περιήγηση:
Παρ’ όλο που σας θεωρώ ένα εύθυμο,
ευχάριστο άνθρωπο, πολλά έργα σας που
έχω δει (από αυτά που συμμετέχετε στις
εκθέσεις), μου φαίνονται κάπως
ψυχοπλακωτικά. Τι νομίζετε ότι είναι
αυτό που σας ωθεί σε θλιβερές εκφράσεις;
Δύσκολη αυτή η απάντηση.... Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ
να σας δώσω μία σαφή απάντηση... Ίσως τα
βιώματα, ίσως ο χρόνος που έγινε κάποιο
έργο.. δεν το είχα αντιληφθεί, έως ότου μου το εντόπισε ένας φίλος... Ίσως σε
επόμενη μας συζήτηση να σας έχω την
απάντηση, πρέπει να το επεξεργαστώ
λίγο...
Σίγουρα
ομως το παρακάτω έργο εγινε στην Κύπρο,
όταν εμεινα για καποια χρόνια, οταν
εφτασα εκει ,δεν ήξερα κανεναν και
πραγματικα ειναι η ψυχοσύνθεση μου, οτι
επρεπε να ανοιξω τα φτερά μου, έπρεπε
να τα καταφέρω...!
 |
| το παρακάτω έργο εγινε στην Κύπρο, όταν εμεινα για καποια χρόνια, οταν εφτασα εκει ,δεν ήξερα κανεναν και πραγματικα ειναι η ψυχοσύνθεση μου, οτι επρεπε να ανοιξω τα φτερά μου, έπρεπε να τα καταφέρω...! |
Το
επόμενο έργο έγινε όταν επίσης διέμενα
στην Κύπρο, αλλά ήθελα πια να επιστρέψω...
Νομίζω ότι είναι εύκολο να το καταλάβει κάποιος!
Περιήγηση:
Ποιες ώρες προτιμάτε να δημιουργείτε;
Το Πρωί! Είμαι πρωινός τύπος και μου αρέσει
πολύ το φως του ήλιου... Βέβαια έχω συνηθίσει και δουλεύω όλες τις ώρες, αρκεί να έχω ησυχία και ηρεμία... Να έχω τακτοποιήσει τις δουλειές μου και να έχω χρόνο μπροστά μου... Πάντα όμως μου αρέσει να δουλεύω όταν είμαι μόνη μου... Βάζω μουσικούλα η να παίζει κάτι η
τηλεόραση, ανάλογα με την διάθεση... Το
κάθε μου έργο περνάει από πολλά στάδια,
το απομακρύνω από κοντά μου το κοιτώ και
το ξανακοιτώ, το δουλεύω, μέχρι να νιώσω ότι είναι ικανοποιητικό και τότε το
υπογράφω... Έχω έργα που μένουν κρεμασμένα
πολύ καιρό μέχρι να νιώσω ότι είναι
έτοιμα και μόνο τότε τα υπογράφω...
Υπήρξαν έργα που έμειναν μήνες στην
άκρη πριν τελειώσουν... Επίσης δεν συνηθίζω να ξαναδουλεύω έργα μετά από καιρό, παρ όλο που πιστεύω ότι μπορώ να
τα κάνω καλύτερα, μου αρέσει να έχουν την αρχική τους μορφή, ίσως δεν θα΄πρεπε, αλλά τα κρατώ για να μου θυμίζουν τον
τρόπο που δούλευα παλιότερα...
Περιήγηση:
Η «προσφορά» είναι για πάρα πολλούς,
επάγγελμα, ή τρόπος επιβίωσης. Σίγουρα
υπάρχει και η ανιδιοτελής «προσφορά»
όπως η δική σας. Και δεν μιλώ για τα έργα
σας που δωρίσατε στα Αντικαρκινικά
Νοσοκομεία “Άγιος Σάββας” και “Μεταξά”.
Μιλάω
για τις πάρα πολλές ώρες και τηλέφωνα,
που χρειάστηκαν από εσάς, για να μαζευτούν
οι 140 και 130 ζωγράφοι, να φέρουν τα έργα
τους και τελικά να καταλήξουν στα δύο
Νοσοκομεία. Εννοείτε και το κλείσιμο
αιθουσών, καθώς και οι συνεννοήσεις με
επίσημους, αρμόδιους Νοσοκομείων κλπ.
Π.Χ.
: Είστε ο μόνος θεωρώ που το έχετε αναγνωρίσει αυτό!! Πράγματι η επικοινωνία με τους καλλιτέχνες ήταν χρονοβόρα, γιατί ήταν και στις δύο
περιπτώσεις πολλοί. Είμαστε όμως μια
δυνατή ομάδα, ο Σταύρος Τζώρτζος, ο
Παναγιώτης Ανεζίρης κι εγώ. Ο καθένας έχει διαφορετικό τομέα και συνεννοουμαστε άψογα... Εντάξει , έγιναν και κάποια μπερδέματα ,λογικό ειναι, αλλά τέλος καλό όλα καλά!! Μας βοήθησε πολύ το
διαδίκτυο σαν μέσον ενημέρωσης , τόσο
των φίλων καλλιτεχνών όσο και της
προώθησης του εκάστοτε σκοπού!
Είχαμε βέβαια και την βοήθεια του συλλόγου
“ΠΝΟΗ ΑΓΑΠΗΣ¨”
το 2016, της “ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ”
το 2017 και πολλών άλλων φιλών που βοήθησαν στο στήσιμο, στη μεταφορά των έργων. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Πρόεδρο του
Καλλιτεχνικου Εργαστηρίου Ηλιουπολής
κο Στέλιο Μαρούλη , που είναι πάντα δίπλα
μας και μας στηρίζει, σε ότι κάνουμε!
 |
| Ανεζίρης - Χατζηδακη-Τζώρτζος Ενα δημιουργικό παρεάκι |
Περιήγηση:
Βέβαια η συνεργασία σας με το Σταύρο
και τον Παναγιώτη (από το αποτέλεσμα),
ήτανε καταπληκτική. Είχατε, υπήρξαν,
μεταξύ σας προβλήματα;
Π.Χ.: Όχι, καθόλου! Όπως σας προείπα, ο καθένας είχε το τομέα του
και συμπληρώνει ο ένας τον άλλον, δεν
θα μπορούσαμε να είμαστε ούτε περισσότεροι ούτε λιγότεροι. Ο Σταύρος είναι ένας πολυπράγμων άνθρωπος, που το μυαλό του
σκέφτεται συνεχώς καινούργια πράγματα,
και επίσης δεν κουράζεται ποτέ!!
Ο
Παναγιώτης πάντα ήρεμη δύναμη, υποστηρίζει
τον στόχο και ο καλύτερος στο στήσιμο
της έκθεσης, αφού το έμπειρο μάτι του
ξέρει πάντα να ισορροπεί τα χρώματα
και να αναδεικνύει τα έργα!!! Η συνεργασία
μας ήταν άψογη και γι αυτό το λόγο
συνεχίζουμε δυναμικά την πορεία μας
στο Χώρο!
Περιήγηση:
Σίγουρα κατά τη χρονική διάρκεια της
συλλογής των προσφορών θα υπήρξαν και
κάποια ευτράπελα. Αν θέλετε μας αναφέρετε
ένα – δύο, χωρίς να αναφέρετε ονόματα.
Π.Χ.:
Χα, χα, πράγματι,
είχαμε θεματάκια, αλλά εύκολα τα
διαχειριστήκαμε...! Περισσότερο με τους
φίλους καλλιτέχνες που η συνεννόηση δέν ήταν πάντα εύκολη. Έπρεπε πολλές
φορές, να πούμε και να ξαναπούμε πράγματα
που ήταν από την αρχή ξεκαθαρισμένα, όπως ο τρόπος που έπρεπε να γίνουν τα
έργα .... Είχαμε πει χωρίς σχέδιο και
θέμα, μόνο χρώματα αλλά μία κυρία έφτιαξε ένα πουλί και ήθελε να μας πείσει οτι
το χρώμα “έπεσε
“ στον καμβά και μόνο του δημιουργήθηκε!!
Χα χα “θαύμα, λέγαμε εμεις μεταξύ μας
Θαύμα!!!” Αλλά το αποτέλεσμα μετράει, όλα πήγαν καλά, και στην τελική, όλα μπορούμε να τα δούμε με όποιον τρόπο
θέλουμε, μπορούμε να γελάσουμε και να
πάμε παρακάτω, μπορούμε να παρεξηγηθούμε
και να τινάξουμε τα πάντα στον αέρα...
Εγώ σχεδόν πάντα επιλέγω την ήρεμη προσέγγιση στο θέμα, με θετική σκέψη
και καλοπροαίρετα να λυθεί άμεσα το όποιο θέμα και να προχωρήσει παρακάτω...
Περιήγηση:
Στη ζωή σας, τι σας κάνει χαρούμενη,
ευτυχισμένη;
Π.Χ.
: Καλή Ερώτηση!!
Μικρά απλά πράγματα με κάνουν ευτυχισμένη!
Κατ αρχήν, θέλω οι δικοί μου άνθρωποι,
να είναι καλά! Αυτό μου δίνει την ηρεμία
και κατ' επέκταση την χαρά... Πάντα ο φόβος μου ήταν σε θέματα υγείας, μιας
και μεγάλωσα τα παιδιά μου μόνη μου , τόσο εδώ, όσο και στην Κύπρο! Ακόμη χαρούμενη με κάνουν οι καλοί φίλοι, μια βόλτα στη θάλασσα με τον σύντροφό μου, ένα ποτάκι σε ένα μικρό μπαράκι με καλή
παρέα, μια εκδρομή...
Αυτο
που δεν αντέχω πραγματικά, είναι η
εγωπάθεια, η διπροσωπία, το γεγονός ότι
δεν εκτιμάμε τους ανθρώπους σωστά ,η
έλλειψη σεβασμού από άνθρωπο σε άνθρωπο, πράγματα που βλέπω συνεχώς γύρω μου... Αυτά με κάνουν να λυπάμαι πραγματικά!
 |
| Μενετες Καρπαθος |
Περιήγηση:
Νομίζω ότι το καλοκαίρι στη Κάρπαθο
ήταν φανταστικό;
Π.Χ.
Το καλοκαίρι στην
Κάρπαθο, ήταν διαφορετικό από τα προηγούμενα, μιας και πηγαίνω κάθε χρόνο, καθώς είναι ο τόπος καταγωγής
μου. Συνδύασα την ζωγραφική μου, την
δημιουργία και την πώληση των έργων μου
, με την ηρεμία και την θετικότητα που
μου δίνει πάντα το χωριό μου η Μενετές
Καρπάθου! Πέρασα για πρώτη φορά τόσο πολύ καιρό στο χωριό, το αγάπησα ακόμη
περισσότερο, το ανακάλυψα ακόμη περισσότερο, γνώρισα καινούργιους ανθρώπους , μου έδωσαν την αγάπη τους
και την εκτίμηση τους και πιστεύω ότι τους το ανταπέδωσα... Και πραγματικά
θέλω να περάσω ακόμα περισσότερο χρόνο εκεί, να κάνω πράγματα εκεί, εφ΄ όσον έχουμε την υγεία μας όλοι , με την βοήθεια
του Θεού!
Π.Χ. Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσω για την δουλειά μου και σας εύχομαι μια καλή και δημιουργική χρονιά!
